Vandaag was ik in een plantenzaak en de planten daar waren zo... blij. Ze werden verzorgd en pronkten. Pracht en praal. De mooiste was een statige, extravagante bellenboom, een fuchsia.

Jaren oud, op stam. Niet te koop helaas. De medewerkster had net besloten dat ze die zelf mee naar huis nam en gelijk heeft ze.

Pracht, zo heet het hoofdstuk vandaag.

Een prachtig woord alleen al. Uitbundig, overvloedig. En dat kan ook stil zijn, een lading, vol belofte of met diepte, alle tijden en werelden inclusief.

Ik zag pracht in de plantenzaak, in een bijeenkomst vanochtend en in de les net.

Pracht. Toen ik dat opschreef, was ik al klaar met schrijven. Je kan het woord proeven met je hart, probeer maar.

Liefs,

Barbara

PS de dennengeur nog gekocht? Ik niet. Morgen!